knoflook Archieven · natuurlijk vega

Bleekselderij

De meeste mensen kennen bleekselderij wel als toevoeging in salades, sauzen of soep. Of gebruiken de stengel om te dippen en als roerstokje in een cocktail . Er zit veel kalium en natrium in bleekselderij en dat geeft een hartige, zoute smaak aan een gerecht. Je kunt het dus heel goed gebruiken als een natuurlijke zoutvervanger. Selderij zout is een mix van zout met selderijzaad. Geeft net een ander accent aan je gerecht.

Als groente is de bleekselderij minder bekend, maar deze wokschotel is simpel en verrassend lekker als bijgerecht. Met gember, sesam en knoflook is het een klassieke combinatie met oosterse gerechten.

Gewokte bleekselderij met knoflook en sesam

Verwijder de onderkant van een bos bleekselderij en was de groente. Trek vanaf de onderkant eventuel draden eraf en snijd de stengels in stukjes.
Pel een ui en knoflooktenen en snijd deze zo fijn mogelijk. Rasp een centimeter verse gember.

Verhit een wok op hoog vuur, verhit een scheut zonnebloemolie zodra de wok begint te roken. Bak hierin de fijngesneden ui, knoflook en gember en voeg daarna de stukken bleekselderij toe. Bak nog even door, de bleekselderij is het lekkerste als deze nog een beetje knapperig is. Breng op smaak met peper, zout, sesamolie, sojasaus en een snuf chilivlokken.

Serveer als bijgerecht en maak af met sesamzaadjes. Eet smakelijk!

Koolrabi

Hoe is het mogelijk dat ik nooit eerder over deze prachtige groente heb geschreven? Want prachtig is ‘tie, met die geinige uitsteeksels, en lekker ook. Maar ja, veel verder dan rauw door de salade of in plakken op brood kwam ik niet. En dat is lekker hoor maar daar vul je natuurlijk geen receptenblogberichtje mee. En we kunnen de hele zomer nog van deze groente genieten dus een beetje variatie is wel fijn. In dit recept gaan we de koolrabi smoren en serveren met armeluisparmezaan.

Bereiding

Grappig. Rauw is koolrabi lekker fris en knapperig. Gekookt smaakt ‘ie juist meer naar bloemkool, maar dan met beet. In dit gerecht gaan we de koolrabi ‘smoren’: we bakken de groente eerst even aan in de pan (dat is vooral voor de smaak) en doen dan de deksel op de pan. Het vocht uit de groenten condenseert tegen het deksel en valt terug in de pan. Hierdoor drogen de groenten niet uit en blijven ze lekker sappig (en behoud je de vitamines de je anders misschien met het kookwater weggooit).

^{Zorg dus voor een pan met goedsluitende deksel.}
^{Een braadpan is hiervoor erg geschikt:}
^{de puntjes aan de binnenkant van de deksel}
^{zorgen ervoor dat het vocht}^geleidelijk
^{verspreid wordt over het oppervlak}.

Gesmoorde koolrabi met salie

Dit recept stond ‘ongeveer’ in Seizoenen het twee maandelijks tijdschrift van Velt
(Vereniging voor Ecologisch Leven, koken en Tuinieren)

Laat een klont boter in de pan smelten en voeg er een scheut olie aan toe (hierdoor kun je het vet beter verhitten zonder dat het verbrand) – of gebruik alleen olie
Leg een paar blaadjes salie op elkaar en rol tot een sigaartje, snij er nu dunne reepjes van. Bak de salie krokant in het hete vet en schep het er met een schuimspaan weet uit. Laat uitlekken op een stukje papier.
Snij een ui in stukjes of in hele dunne ringen; bak deze bruin in hetzelfde vet als waarin je de salie hebt gebakken.
Ondertussen schil je de koolrabi* en snijd deze in dubbelsteentjes van 1-2 cm. Doe de koolrabi bij de ui in de pan en bak deze mee totdat ze rondom bruin is. Doe dan de deksel op de pan, draai het vuur laag en laat de ui en koolrabi smoren totdat ze zacht zijn. Je gebruikt ongeveer 1 kleine koolrabi per persoon als bij gerecht of 1 grote voor 2 personen
Als de koolrabi gaar is, schep je de salie erdoor en maak je het gerecht op smaak met peper/zout.

* Je gebruikt ongeveer 1 kleine koolrabi per persoon als bijgerecht of 1 grote voor 2 personen
Koolrabi eet je het liefst zo vers mogelijk. Oudere exemplaren kunnen wat stug en vezelig worden. Wil je ze bewaren dan kun je de koolrabi overigens prima invriezen: eerst even schillen en blancheren. Of fermenteren! Je kunt zowel de droge als natte methode gebruiken.

Wij aten de koolrabi met een restje couscous salade en pangrattato: armeluisparmezaan. Dat laatste maak je door broodkruim (bv van oud brood) te bakken in de olie met knoflook en zout. Met wat gehakte (hazel)noten -ong. 50 gram p.p. – heb je snel een goede maaltijd!

koolrabi wit — Isn’t she lovely? Koolrabi wit en paars

koolrabi paars — Isn’t she lovely? Koolrabi wit en paars

Regelmatig handige tips en recepten in je mailbox?

The form you have selected does not exist.

Knoflook

Een knoflookbol groeit als een bloembol. Je stopt in het najaar simpelweg een teentje in de grond, deze haalt voeding uit de aarde en vormt een bol. Uit de bol groeit een knoflookbloemstengel met bladeren en na verloop van tijd groeit er zelfs een bloem uit. De bloemstengel wordt er bij het telen vaak uitgehaald zodat de plant alle energie verder stopt in het vormen van de knoflook bol. De groene sprieten van de knoflook kun je ook eten en worden in bosjes aangeboden als bosknoflook. Laat je de bollen verder groeien dan ontwikkelen zich de tenen. De knoflook wordt met het loof gebonden tot strengen en zo opgehangen om te drogen.

Je kunt dus alles van de knoflook eten en in verschillende stadia van de groei! De worteltjes kun je als smaakmaker frituren en over de salade strooien. De jonge verse sprietjes gebruik je liefst rauw en fijngesneden door omelet, soepen en salade. De stevige bloemstengels maalden we in de keukenmachine met wat goede olijfolie, citroen en zout tot een heerlijk frisgroene pasta. Wat een ontdekking! Hoe meer olijfolie je toevoegt, des te milder de pasta wordt.

Van sterk naar zoet

Rauw is de smaak van knoflook het sterkst. Hoe langer de knoflook gegaard wordt hoe zachter de smaak. Op een gegeven moment wordt ‘ie zelfs zoet. Een echte sensatie is gepofte knoflook uit de oven. Hiervoor verpak je de hele knoflookbol in aluminiumfolie en rooster ze ongeveer 20 minuten in de oven op 180C. Laat de bol afkoelen. De teentjes zijn nu helemaal zacht geworden en kun je zo uitknijpen op een toastje of als vervanger van saus gebruiken.

Knoflook fermenteren

Fermentatie-expert Peter van Berckel laat zien hoe je knoflook (en andere ui-achtige) kunt fermenteren.

Gekarameliseerde knoflooktaart

Deze taart is van groente kok Ottolenghi. Schrik niet, er gaan maar liefst 3 bollen knoflook in! Maar door het blancheren en karameliseren wordt de smaak een stuk zachter. Het blijft nog wel knoflooktaart natuurlijk! Probeer maar. Ik heb de taart gemaakt met korst deeg, maar je kunt ook gewoon bladerdeeg gebruiken

Deeg: Maak een korstdeeg volgens het basisrecept: meng 200 gr bloem, 100 gr (geraspte) koude boter, snuf zout met je handen tot het gaat kruimelen. Voeg het grootste deel van een geklutst ei toe en zoveel koud water totdat je een bal kunt vormen. Zet afgedekt in de koelkast tot gebruik.

Knoflook karameliseren
Neem 3 bollen knoflook teentjes, gescheiden en gepeld. Kook ze ong. 3 minuten in een pannetje met water. Giet af. Droog de pan.
Doe de teentjes terug in de pan en voeg 1 el olijfolie toe, bak de teentjes ong. 2 min. op hoog vuur.
Voeg 2 el balsamico-azijn en een scheut water toe, breng aan de kook, draai het vuur dan laag en laat nog zo’n 10 minuten zachtjes pruttelen.
Voeg 1 el kristalsuiker, 1 takje verse rozemarijn fijngehakt, 1 takje verse tijm fijngehakt en een snuf zout toe aan de vloeistof. Laat nog eens 10 min. op halfhoog vuur pruttelen totdat vloeistof vrijwel is verdampt en knoflook met dondkere karamelsiroop is bedekt.

Verwarm de oven op 160 C
Haal het deeg uit de koelkast en rol deze uit tot een dunne lap. Bekleed een ingevette quichevorm van 28 cm bedekt met het deeg.

Breek of rasp 150 gr verse geitenkaas en 150 gr harde geitenkaas en verdeel dit over de taartbodem. Schep de knoflookteentjes met de siroop hierover heen totdat het gelijkmatig bedekt is. Klop in een maatbeker 2 eieren, 100 ml kookroom, 125 gr crème fraiche en zwarte peper tot een maasa en giet het over de taartvulling.

Bak in de oven op 160 C zo’n 35-45 minuten totdat de taart stevig en de bovenkant goudbruin is. Garneer met toefjes tijm